اين اختراع مربوط به حوزه فناوري هاي نوين سلول درماني و پزشكي بازساختي مي باشد. در اين حوزه از علم تلاش مي شود براي مشكلات باليني راه حل هاي جايگزين دارو از جنس زيستي در نظر گرفته شود. در اين اختراع راه حلي براي مشكل نگهداري و حمل سلول هاي زنده به محل زخم ( انواع زخم هاي مقاوم به درمان يا زخم هاي اورژانسي مثل زخم هاي وسيع سوختگي) از طريق بهينه سازي تركيب ماده موثره و زيستي فيبرين و كلاژن در نظر گرفته شده كه بصورت ژل مانند بوده و مانع رشد، حركت و مهاجرت سلول ها نميشود. از طرفي خود فيبرين و كلاژن به لحاظ دارا بودن فاكتورهاي موثر در ترميم زخم براي بهبود زخم موثر است.

امروزه زخم پوش ها يا پانسمان هاي تجاري مختلف، توسعه يافته و به بازار معرفي شده اند. اما تنوع آن¬ها، انتخاب نوع مناسب را سخت مي كند. اگر چه از مهم¬ترين دلايل استفاده از زخم پوش، محافظت از زخم در برابر آلودگي و جلوگيري از عفونت است، اما در حقيقت، هدف اصلي استفاده از آن، سرعت بخشيدن به روند ترميم زخم است. مهندسي بافت پوست با بكارگيري داربست هاي زيست سازگار، سلول هاي مناسب و مولكول هاي تسريع كننده ترميم، شرايط لازم براي ايجاد مجدد بافت پوست را فراهم مي كند. يكي از روش هاي رايج توليد زخم پوش الكتروريسي مي باشد.الكتروريسي فرآيندي جهت توليد انواع نانوالياف و ميكروالياف از محلول‌هاي پليمري، سراميكي يا محلول‌هاي كامپوزيتي متشكل از پليمر- نانوذرات و همچنين مذاب‌هاي به شمار مي رود. در روش الكتروريسي هم از مذاب و هم از محلول پليمري مي‌توان استفاده كرد. استفاده از ژلان گام به عنوان يك پليمر طبيعي كه زيست سازگاري مناسبي در برابر سلول¬هاي فيبروبلاست پوستي از خود نشان مي دهد و پتانسيل استفاده به عنوان ماتريس، براي ترميم و بازسازي انواع وسيعي از بافت و ارگان را دارد. يكي ديگر از پليمرهاي رايج در زخم پوش ها پلي كاپرولاكتون است كه به دليل ويژگي زيست تخريب پذيري به طور گسترده اي براي حوزه هاي مختلف بازسازي بافت و ترميم زخم مطالعه شده است. يكي از چالش هاي مهندسي بافت و ديگر روش هاي تهاجمي در درمان پوست، ايجاد عفونت مي باشد؛ لذا به نظر مي رسد توليد زخم پوشي كه حاوي داروهايي با خواص ضد باكتريايي و بازسازي كننده باشد، مي¬تواند باعث حل اين مشكلات شود و ترميم پوست به روش مهندسي بافت را، به طور چشم گيري افزايش دهد. با اضافه كردن دارويي مثل پنتوكسي فيلين كه يك مشتق گزانتيني است كه سبب تعديل و يا مهار عملكرد فاكتورهاي التهابي، كاهش ويسكوزيته خون، بهبود جريان خون محيطي و افزايش اكسيژن رساني به بافت ها مي¬گردد. لذا وجود آن در زخم پوش، موثر خواهد بود.